Het onbereikbare UWV

Het onbereikbare UWV

U bent verbonden met het UWV. Kies 1 als u een werkgever bent, kies 2 als in informatie wilt, of een afspraak maken. Kies 3 voor overige zaken. Dit is al de vierde keer dat ik met het UWV Werkbedrijf voor jongeren in Den haag wil spreken. Hun telefoonnummer wordt uitgebreid op internet geadverteerd. Door henzelf, door verschillende re-integratieprojecten, door het jongerenloket en door de gemeente. Kies ik voor 2, dan moet ik mijn burgerservice nummer opgeven. Dat, terwijl ik niet voor mezelf bel, maar een vraag heb voor het UWV Werkbedrijf. Van ellende heb ik de derde keer mijn eigen burger servicenummer ingetypt, in de hoop contact te krijgen. Vergeefse hoop. Want net zoals alle andere keren, wordt me gemeld dat het nu te druk is. Of ik op een ander tijdstip wil terugbellen. Nu de vierde keer, ga ik het als werkgever proberen. Kijken of dat helpt. Maar ook dit is vergeefse hoop. Het is te druk. Of ook meneer de werkgever maar op een ander tijdstipt terug wil bellen. Ik geef het op, inmiddels een uurtje verder. Ik besluit het over zo’n uur of 2 opnieuw te proberen.



Twee uur later en 3 pogingen om contact te krijgen met het jongeren UWV Werkbedrijf in Den Haag, blijf ik zitten met de mededeling dat ik maar op een ander tijdstip moet terugbellen. Ik begin me flink te ergeren. Hoe kan het, dat zo’n belangrijk jongerenloket, gewoon onbereikbaar is. Waarom is het niet mogelijk, gewoon iemand te krijgen, aan wie je vragen kan stellen. Ik begin de kritiek die ik steeds van jongeren hoor, te begrijpen. “Zij doen niks voor je”, een kreet die ik altijd tegen heb gesproken lijkt waarheid. Maar omdat je tot het uiterste probeert, besluit ik de middag nog eens te proberen. Vol hoop pak ik om 14.00 de telefoon en draai net nummer. Weer die verrekte automatische telefoonbeantwoorder. Weer het burgerservice nummer intypen, weer het verzoek om op een later tijdstip terug te bellen. Opnieuw probeer ik het als werkgever. Mijn laatste restje hoop vervliegt als me, zonder me te vragen naar mijn burger servicenummer, wordt gevraagd om op een later tijdstip terug te bellen. Godverdomme. Waar is die goeie ouwe tijd van de arbeidsbureaus gebleve. Die arbeidsbureaus, die niks voor je deden, maar je wel telefonisch netjes te woord stonden (behalve dan in de middagpauze). Ik besluit een klacht in te dienen bij het hoofdkantoor van het UWV. Ik draai kordaat het nummer. Er wordt opgenomen. Mijn hart juicht. KONTAKT!!!!!.. Ik vraag naar de afdeling klachten en na een kort momentje wachten heb ik een meneer aan de lijn die me vraagt wat hij voor me kan doen. Ik leg mijn dilemma uit. Ik heb informatie nodig van jet UWV Werkbedrijf Juegd uit Den Haag, maar ik kan ze niet te pakken krijgen. Ik leg uit wat is is overkomen. Dan is er een stilte aan de andere kant. Die stilte duurt iets te lang en ik begin me alweer zorgen te maken. “Meneer” zegt de aardige man aan de andere kant van de lijn, “Zo werken wij nu eenmaal”. “U kunt gewoon morgen weer proberen”. Mijn broek zakt van mijn kont af van dit antwoord. “Maar” haper ik er nog tussendoor “het is toch gek dat ze al de hele dag telefonisch niet bereikbaar zijn?” . De man aan de andere kant klinkt wat strenger. “Nee, het is vrij normaal dat ze bij drukte de telefoon niet aan kunnen nemen”.


Voortaan ga ik de mensen die klagen over het UWV Werkbedrijf, gelijk geven. Zo’n grote instelling, die telefonisch gewoon onbereikbaar is kan niets voor niemand betekenen…..